vrijdag 24 juli 2009

Het is midzomer en onze tuin is op z´n top. De gigantische schermbloemen van de metershoge berenklauwen reiken naar de blauwe hemel.

De tuin is op het midden van zijn levensduur van een jaar. Vanaf nu zal het langzaam minder gaan worden met ´m.

Maar daarom niet getreurd. 

We genieten er nu van, zoals we dat al vanaf het voorjaar doen. Hoewel ook de tuin in de winter zijn leuke kanten heeft. 

Het gras groeit in een moorddadig tempo. Het is niet bij te houden met het machientje.

Dat is Fifi´´s werkje en die doet dat graag. De tuin is sowieso haar ding. Alleen bij heel zwaar snoeiwerk springt Hans in.

De tuin is magisch, omdat we die zo ervaren. En wij zijn Hans Smeekes en Fifi Engelen. 

In de de tuin zijn van oudsher, Fifi zegt dat ze er al 100 jaar woont, engeltjes aanwezig, dat heeft alles te maken met de achternaam van Fifi. En later zijn daar kaboutertjes en monnikjes bij gekomen en dat heeft te maken met Hans. Die ook wel wil luisteren naar de naam Droepie.

En gezien onze levensvisie zijn er boeddhistische elementen te vinden, zoals Boeddha´s en een stupa, die Hans op een muur heeft geschilderd. En mantra’s op stenen. En onze reizen naar Bali hebben ook zo zijn gevolgen. Dus is het ook onze Bali-tuin inmiddels, waardoor het verzacht dat we nu niet daar op ons geliefde eilandje kunnen zijn.

Maar de tuin is natuurlijk niet alleen maar beeldjes, maar verder veel natuur. Zo natuurlijk mogelijk. Want Fifi is heel voorzichtig met het wegdoen van zogenaamd onkruid.

Heel wat van die zogenaamde onkruidjes mogen blijven staan, vaak ook omdat ze zo schattig zijn.

Dus bij ons krijgen de zwervers onder de plantjes een kans. Een opvang in feite. En ze vinden het zo leuk, dat ze dan maar ook elk jaar besluiten terug te komen. 

Waardoor er plantjes in de tuin staan, aan welke Fifi dan zelf maar een naam heeft gegeven of voor altijd naamloos blijven. 

En de vogeltjes leuken de boel op met hun geluidjes. De concerten die de hele dag doorgaan. Al schrijvende wordt Hans begeleid door de vrolijke fluiters. Pas geleden waren er de kraaien. 

De hardrockers onder de vogels. Ze maakten veel plezier en stoeiden met elkaar en staken elkaar de loef, af zich ondertussen tegoed doend aan de kersen van de grote boom helemaal achterin de tuin.

Zo nu en dan valt er met een knal ook al een dovenootje, opgevangen door het tentdoek boven de schrijver dezes.

Doof, dat heeft er niet mee te maken dat zo´n nootje doof is, maar nog niet rijp (deze informatie krijgt Hans van Fifi als hij haar dit voorleest). De treurwilg heeft nog steeds van dat lekkere frisse groen naar beneden hangen, waardoor zijn treuren wat draaglijker wordt.

Vlinders zijn er dit jaar veel. Ze vliegen onrustig van bloem naar bloem. Het is net een dans. En dat wordt pas echt leuk als ze het met z n tweetjes gaan doen. 

Er gaan alarmerende berichten de ronde wat de bijenpopulatie betreft, maar in onze tuin zijn de ijverige beestjes  nog steeds te vinden. Misschien inderdaad wel minder in aantal. Maar daar kunnen we  geen exact uitsluitsel over geven, want we houden  geen tellingen bij.

Daar houden we niet van. Net zo min als we precies weten hoeveel graden het vandaag is geweest. Sommige mensen kunnen dat op de graad precies zeggen, voor ons is het koud, warm of heel warm. En vandaag is het dus warm ... en we genieten als zo vaak van de tuin ... we zouden willen zeggen: geniet middels deze weblog een beetje met ons mee ...

... als het koninginnekruid in volle bloei staat, met zijn rozige pluimpjes, nou dan is het wel echt zomer ... en de bijtjes kunnen dat ook wel waarderen ... maar goh, wat kan zo'n plant groeien ...

... eerst is er nog helemaal niets ... en dan is het overblijfsel van de kas van Bobbie goed te zien ... we hebben met het opruimen één steunpilaar laten staan als een soort totempaal ... daar hangt sinds kort een hindoe-symbool afkomstig van Bali aan ... we denken dat het de rijstgodin is ... zij moet dus zorgen voor een goede oogst ...



... ter vergelijking: de kas in het voorjaar ... dus nog zonder het koninginnekruid ...
... en in de zomer: met koninginnekruid ...
... helemaal onderaan de totempaal een beeldje van Fifi, in het voorjaar nog een beetje te zien, in de zomer geheel overwoekerd ... 



... in onze tuin zijn wel een paar Tibetaanse tekens en symbolieken te vinden ...


... hier bijvoorbeeld de gebedsvlaggetjes, met spreuken annex goede wensen erop in het Tibetaans ... met de bedoeling dat die door de wind worden meegenomen ... dat is al aardig gelukt gezien de staat ervan ...

... op deze steen de mantra: Om Mani Peme Hung. De mantra van Chenrezi, de bodhisattva van liefde en mededogen ...
... aan de zijkant de mantra van Groen Tara: Om Taré Tutaré Turé Soha ... Tara de beschermster tegen alle gevaren ... 
... het oneindigheidsteken, één van de acht Tibetaanse gelukstekens ... geen begin geen einde ... oneindige liefde ...
... in Azië is de schildpad symbool voor een lang leven ...
... en dit is het OM teken ... begin van alle mantra's ...


... boeddha is overal ...












... dit beeldje van een vrome heilige is eens aan komen waaien ... wie het voorstelt weten we niet ... de grote onbekende ... maar hij bewaakt daar wel het donkere hoekje bij de oude kas, waar een enkele hortensiabloem voor zijn bestaan moeten vechten ...