... de noten beginnen te vallen ... valse noten?... het is wat het is ...... en het plekje onder de notenboom hebben we omgedoopt tot "coffeeshop", we hebben er dit jaar inderdaad heel wat koffie verslonden ... maar dat zal niet meer lang duren ...

... de altijd aanwezige kraaien gaan weer flink te keer ... in de voorzomer doen ze zich tegoed aan de kersen ... de grond is dan bezaaid met pitten ... nu hebben ze de losgewoelde grond ontdekt van de ons omringende velden, waar net de aardappels gerooid zijn of ze gaan bij de koetjes zitten in de weilanden ... het zijn gezellige beestjes die altijd met elkaar aan het communiceren zijn ... vandaar het gekraai ... krakrakra ... het houdt nooit op ...





... en bij het minste geringste stuiven ze op ... je kunt met je apparaatje zelden genoeg dichtbij komen ... het is net alsof er altijd eentje op wacht staat ... en dan de anderen bij gevaar waarschuwt ...



... en dit is net een stripverhaal ... wat hebben ze elkaar te vertellen? ....

... onlangs trof Hans, altijd kien om iets bijzonders in de natuur te fotograferen en om die reden heeft hij dus altijd zijn slimme apparaatje bij zich, deze vlinder aan in de berm. Hij stapt af, pakt behoedzaam zijn cameraatje, waarbij hij het al bijzonder vindt dat het beestje gewoon blijft zitten, een prachtig blauw exemplaar met witte vlekken, nog nooit zoiets gezien. Na eerst een fotootje van afstand genomen te hebben - dan hebben we die alvast "in the pocket" - durft hij langzaam te naderen. Het bijzondere vlindertje blijft zitten, zonder een enkele beweging, doodstil, totdat hij bemerkt wat het echt is ... :het glinsterende papiertje van een snoepje.

Hans dacht "het" snoepje van de week gevonden te hebben. Maar niet dus ... maar oordeel zelf: de vergissing is te begrijpen ... of is de Hansie gewoon dom ... of heeft hij wel wat heel veel fantasie ... nou ja, we hebben de foto's nog ... toch leuk om te laten zien ...